بهترین ترانه های زندگی ام
پرنده مهاجر
.................................
ای پرنده ی مهاجر ، ای پر از شهوت رفتن
فاصله قد یه دنیاست ، بین دنیای تو و من
تو رفیق شاپرک ها ، من تو فکر گلمونم
تو پی عطر گل سرخ ، من حریص بوی نونم
دنیای تو بی نهایت ، همه جاش مهمونی نور
دنیای من یه کف دست ، روی سقف سرد یک گور
من دارم تو آدمک ها میمیرم ، تو برام از پریا قصه میگی
من توی پیله ی وحشت می پوسم ، برام از خنده چرا غصه میگی ؟
کوچه پس کوچه ی خاکی ، در و دیوار شکسته
آدمای روستایی ، با پاهای پینه بسته
پیش تو یه عکس تازست ، واسه آلبوم قدیمی
یا شنیدن یه قصه ، از یه عاشق قدیمی
برای من زندگیمه ، پره وسوسه پره غم
یا مثل نفس کشیدن ، مثل لذت دمادم
ای پرنده ی مهاجر، ای همه شوق پریدن
خستگی یه کوله باره ، روی رخوت تن من
مثل یک پلنگ زخمی ، پر وحشت نگاهم
می میرم اما هنوزم دنبال یه جونپناهم
نباید مثل یه سایه ، زیر پاها زنده باشیم
مثل چتر خورشید باید، روی برج دنیا باشیم!
..................................................................................................
این آهنگ در دهه شصت خورشیدی بسیار مورد توجه قرر گرفت وشاعر آن ایرج جنتی عطایی می باشد
