مجله دوست نوجوانان -آذر 1393

گفتگوبا سعیده اصلاحی  (شاعر)

.....................................................

 از : رامین جهان پور

سعیده اصلاحی متولد 1351 در تهران می باشند خانم اصلاحی علاوه برشاعر بودن معلم کودکان دبستانی هم هستند .یکی از ویژگی های بارز  ایشان فعالیت در دو زمینه ادبیات بزرگسال وکودک ونوجوان می باشد  .ایشان در حال حاضر یکی ازکارشناسان مرکزبررسی آثار نشریات رشد می باشند،همچنین مدت دوازده سال جزکارشناسان شورای بررسی واتتخاب کتاب در کانون پرورش فکری کودک ونوجوان بودند   وعلاوه برچاپ کتابهای «نون والقلم»، «اذان به افق نیزه » و«چشم من شروع رودخانه بود» ،آثار متعددی هم در نشریات کودک ونوجوان مثل  دوست نوجوان ،دوچرخه ،مجلات رشد ، سلام بچه ها ،پوپک و...منتشر ساخته اند.ازجوایز ادبی که این شاعر توانا  در این سالها دریافت کرده اند می توان از رتبه اول جشنواره شعر «ره آورد سرزمین نور »،وبرگزیده شعر« کنگره زنان تهران» و کسب رتبه برتر در «جشنواره اعتکاف »را  نام برد.گفتگوی  نشریه دوست نوجوان با این شاعر پر کار را با هم می خوانیم  :

آشنایی من با دنیای  شعر

زمانی که دانش آموز بودم  به شعر علاقه مند شدم . مثلا دردوران ابتدایی وقتی کلاس پنجم بودم با اشتیاقی وصف نشدنی به کتاب بوستان وگلستان   سعدی که سرشار ازاشعار وحکایت های   دلنشین بود  علاقه مند شدم طوریکه خیلی ازشعرهای سعدی  را  حفظ کردم. ،ناگفته نماندکه پدرم در منزل کتابخانه مجهزی داشت که درآشنا ساختن  من با کتاب های ادبی بسیار تاثیرگذاربود . به  دوران نوجوانی که رسیدم به غزل ورباعی وکلا اشعار کلاسیک علاقه پیدا کرم وهمین باعث شد دنبال کتابهای حافظ ، بابا طاهر ،وحشی بافقی ورهی معیری  بروم. بعدها همین کتابها باعث شد که با  سرودن شعر خودم را محک بزنم  . هراز  چندگاهی شعر هایی برای خودم  می سرودم یا در مسابقات ادبی که در سطح مدارس واستان برگزار می شد شرکت می کردم .این شعرها که بیشتر غزل وکلاسیک بود موفقیتهایی را برایم بوجود آورد  وباعث دلگرمی ام در ادامه راه شد .تا اینکه در سال 1369 که دوران دبیرستان را می گذراندم  اتفاق به یاد ماندنی در زندگی ام افتاد و باعث شد نگاهم به مقوله شعر جدی تر شود وآن هم چاپ  شعر« خوش آمدی به وطن  ای بهار میهن» من بود  که در روزهای ورود آزادگان به کشور درروزنامه جمهوری اسلامی که با آن همکاری داشتم چاپ شد .این شعر خیلی زود جای خودش را در میان مخاطبین بازکرد  وبعد درصداوسیما به صورت سرود در آمد وبارها از طریق  رادیو وتلوزیون پخش شد .فکر می کنم این اتفاق که در آغازراه بودم خیلی در تشویق من موثرواقع شد . بعدها که شغل معلمی  را انتخاب کردم وآموزگارکودکان دبستانی شدم   وبیشتر به بچه ها نزدیک شدم احساس کردم می توانم برای گروه سنی کودک ونوجوان هم شعربسرایم.در واقع شروع کارم با سرودن شعر برای ادبیات بزرگسال بود اما نزدیک شدنم به دانش آموزان ابتدایی باعث شد گرایشم به شعر کودک هم بیشترشود ودر حال حاضر اشعار ونوشته هایم مرتب در  نشریات کودک ونوجوان کشور چاپ می شود واز اینکه در این وادی همکاری دارم بسیار خوشحالم .

زندگی وادبیات

من فکر می کنم ادبیات  پل ارتباطی بزرگی بین انسانهای یک جامعه است و این واژه ها وجملات هستند که کمک می کنند تا  این اتصال فکری برقرار شود  .ادبیات کودک ونوجوان به نظرمن گرچه سهل تر  وسریع الوصول تر از ادبیات بزرگسال  به نظرمی رسد اما ظرافت ها ومکاشفات بسیار مهمی  در آن هست که وظیفه یک شاعر یا نویسنده را سنگین تر می کند . ودر این میان  نوشته ها وآثاری  ماندگار می شوند که درعین سادگی حرفی برای گفتن داشته باشند  .وقتی من به عنوان یک شاعر بزرگسال  وارد این عرصه شدم  تازه  متوجه شدم که به چه دنیای عجیب وکشف نشده ای در زندگی ام پاگذاشته ام.

آسیبهای دنیای مجازی

متاسفانه این روزها دنیای مجازی اوقات مفید دانش آموزان ما را به تسخیر خودش درآورده  .آنقدر که دانش آموزان ما فرصت چندانی برای ورق زدن کتابهای غیر درسی ندارند . بچه ها نصف زیاد تجارب و اطلاعات عمومی اشان را  ازطریق خواندن بدست می آورند   همچنین گرفتاری های روز مره زندگی هم در خانواده های ما باعث شده تا خانواده ها با کتاب ونشریات بیگانه بمانند .من فکر می کنم آموزش وپرورش باید فرهنگ مطالعه را به خانواده ها آموزش بدهد تا با مدیریت زمان فرصتی را به تغذیه روح اختصاص دهند .مطمئنا اگر انسان روح قوی داشته باشد بهتر می تواند با مشکلات زندگی کناربیاید .خود بچه هاهم همینطورند .منظورمن این است که اینترنت ورسانه های مجازی  هیچوقت نمی توانندمثل کتاب وادبیات مکتوب به روح وروان انسان  تغذیه رسانی کنندوهمه اینها به اهمیت مطالعه در کودکان وآشنایی آنهابا ادبیات مکتوب مثل نشریات درزندگی بستگی دارد.متاسفانه خانواده هایی که حتی سنت چیدمان  کتاب را بر طاقچه های خانه ازبین برده اند  هرگزموفق نخواهند شد کودکانشان را با مطالعه آشتی بدهند وازطرفی بچه ها هم انگیزه اشان را برای ورق زدن کتاب ونشریات ازدست خواهند دادچون ازطرف والدینشان برای این کار   تشویق نشده اند .نکته مهمی که باید به آن اشاره کرد فرهنگ استفاده مثبت از وسایل مجازی ورایانه ای مثل «تبلت »است که اینروزها دست اکثربچه ها می بینیم .من دانش آموزانی دارم  که از سیستم« وایبر تلفن همراه» به کمک هم  یک گروه ادبی تشکیل داده ایم وبا هم شعر وقصه کار می کنیم.منظورم این ناست که استفاده صحیح ازتکنولژی می تواندمفید هم واقع شود .به شرطیکه ازآن استفاده مثبت کنیم.

معلمی وکتاب

من به عنوان یک آموزگار به وظیفه ای که نسبت به بچه ها دارم  احساس مسئولیت می کنم .سعی می کنم توی هر فرصتی برای بچه ها ازشاعران کودک خودمان شعر بخوانم یا کتاب جدیدی را معرفی کنم یا  آنها را تشویق به نوشتن وخواندن کنم .بازخورد این کارها را هم دیده ام بچه هایی در کلاسهایم داشته ام که می دانستند کدام شاعر کودک از میان مارفته مثلا اگر اسمی از مهدی آذریزدی یا قیصر امین پور می آمد به یادش فاتحه ای می خواندیم .منظورم این است که اگر معلمان ما به ادبیات کودک اشراف داشته باشند راحت تر با بچه ها ارتباط برقرار میکنند ومی توانند راهنمای خوبی برای آشناییآ نها با این مقوله  باشند.

ارگانهای فرهنگی ما

ما در کشورمان ارگان های فرهنگی  متعددی داریم که  که می توانندنقش  غیر قابل انکاری درتنظیم انگیزه سازی برای بچه ها وجذب آنها به مطالعه داشته باشند .ارگانهایی که ازمهمترین آنها می توانم از آموزش وپرورش نام ببرم .مثلا خلاقیت و گرایش یک معالم ادبیات وهنر  می تواند انگیزه زیادی  را برای استعدادیابی وپرورش  دانش آموزان ایجاد نماید  وبه مرور زمان فاصله دانش اموزان را با کتاب ومطالعه کم کند .وخود معلم حلقه ای باشدبرای اتصال زنجیره فرهگ بین دانش آموزان .البته بستگی به این هم دارد که یک آموزگار یا یک مربی پرورشی تا چقدر به به این رشته علاقه مندودر آن کار آمدباشد.

مشکلات چاپ کتاب

بدیهی است که ما در حال حاضر با مشکلات  نشر کتاب  وهزینه های بالای کاغذ  روبروهستیم  اما بنده  تصورم این است که اگر کتابهای ما در خور توجه وبرجسته باشند حتی اگر با تیراژ پایین هم منتشر شوند  مخاطب خواهند داشت .نکته بعد هم اینکه ما اینقدر آدمهای  علاقه مند در این زمینه  داریم که که سدهای پیش روی ناشرین ونویسندها را با استفقبالشان خواهند برداشت .

یک خاطره ازشعر

یکی از خاطرات شعری ام مربوط به دوست  شاعر ونویسنده ام خانم عرفان نظر آهاری است .در دنیای ادبیات  ما ازسالها قبل  در محافل ومجالس ادبی زیاد همدیگر را می دیدیم  خصوصا در چند جشنواره دانش آموزی که  که با هم حایز رتبه های  برترشده بودیم .در چند سال اخیر  من ازایشان بی خبر بودم وسالها بود که از نزدیک ندیده بودمش .تا اینکه به دعوت ازکتابخانه کانون پرورشی فکری کودکان ونوجوانان  در یکی از برنامه های  این کانون من وایشان به عنوان میهمان دعوت شدیم ومن موفق شدم پس از مدتها ایشان راببینم .این دیدار غیر منتظره یکی اززیباترین خاطرات دوران شعری من است .

بچه های امروز

بچه های نسل امروز را درزمینه ادبیات وفرهنگ بسیار با استعداد وباهوش وتوانا می بینم . این را بخاطر ارتباط مستقیم با آنها عرض می کنم.منتهی ما باید مسیردرست را به آنها یاد بدهیم .آنها خوب شعر وقصه می نویسندوخوب هم نشریه می خوانند منتهی این انگیزه وآشنایی را ما معالمها وخانواده  های آنها باید برایشان مهیا کنیم. طوریکه فرهنگ کتاب و نشریه خواندن در آنها نهادینه شود.من دانش آموزی رامیشناسم که هرهفته باید نشریه دوچرخه را بخواندچون به آن علاقه مند است اما آیاهمه دانش آموزان این عطش را دارند؟ مطمئنا خیر .ما باید این بستر را آماده کنیم آموزش و پرورش، مدارس  وبعد خانواده ها در این زمینه نقش مهمی دارند.

 

 

کتاب های زیر چاپ

 در حال حاضریک مجموعه شعر کودکم در دست انتشارات شکوفه امیرکبیراست که « فقط به یک اشاره »نام دارد.همچنین یک مجموعه شعر نوجوانانه دارم به اسم «گیلاسهای خنده فراوانند ».علاوه براین دو کتاب مجموعه داستانی هم برای نوجوانان در دست چاپ دارم که حاصل تجربیات من در کلاس درس است که «یادداشتهای همکار »نام دارد .